Wiadomo, że płytki, które np. umieszczone są w smartfonach czy tabletach, mają małe ilości cennych kruszców, w tym złota. Yeongran Hong z koreańskiego Advanced Institute of Science and Technology wraz ze swoim zespołem pracuje nad związkiem chemicznym, który ma zdolność gromadzenia złota.
W jaki sposób? Podczas poddawania działaniu kwasu płytek drukowanych materiał ten jest w stanie gromadzić wokół siebie całe złoto – gdy potem się je zbierze, materiału można używać ponownie. Materiał ten oparty jest związku organicznym z grupy porfiryn. Polimer stworzony na jego bazie jest mocno porowaty i przyciąga atomy niektórych metali, m.in. srebro czy cynk, ale właśnie najlepiej radzi sobie w przypadku złota, platyny, renu czy palladu. Taki materiał wchodzi w interakcję z atomem złota (pod wpływem światła ultrafioletowego), przekazuje mu niektóre elektrony, co sprawia, że dołącza doń więcej atomów złota. Naukowcy przetestowali już materiał na różnych próbkach płytek drukowanych w kąpieli kwasowej – niektóre eksperymenty polegały na trzymaniu płytki w kwasie i tym związku przez kilka dni, ale inne testy pokazały, że 99 proc. złota może być zebrane już w ok. 30 minut. Po ponownym dodaniu kwasu polimer „puszczał” złoto i można było je zebrać.
Metoda ta jest według badaczy niezwykle tania, bo stworzenie tego polimeru to 5 dolarów za gram, a tenże gram może zgarnąć równowartość 64 dolarów w złocie. Co więcej, materiał jest wielokrotnego użytku. Nie są to jedyne ciekawe badania naukowe, niedawno inni badacze stworzyli bowiem technikę cięcia nanocząsteczek na niezależne materiały. Z innych wieści zaś, CERN zatwierdził ostatnio budowę ogromnego, 100-kilometrowego akceleratora cząstek.
