Jak rozwija się biznes recyklingowy w firmie WEIMA?
Właściwie bardzo dobrze, bo rośnie znaczenie recyklingu, rośnie świadomość ekologiczna, bo zasoby są ograniczone, a tworzywa sztuczne są koniecznością. Oznacza to, że trzeba zużyć coraz więcej recyklatu. Dzięki naszym rozdrabniaczom WEIMA jesteśmy na początku łańcucha recyklingu i wnosimy istotny wkład. W recyklingu pokonsumpcyjnym w ciągu ostatnich kilku lat zaobserwowaliśmy tendencję do stałego zwiększania wielkości przetwarzania. Dostosowaliśmy nasze maszyny, aby umożliwić wyższą przepustowość i nadal być opłacalnym. Rozdrabniacze WEIMA charakteryzują się również wysoką dostępnością w celach konserwacyjnych oraz zmiennymi technologiami napędu. Dostarczając ponad 1200 maszyn rocznie, możemy czerpać z wyjątkowego bogactwa doświadczenia.
Jak dobrze działa pozyskiwanie odpadów z tworzyw sztucznych?
Zaopatrzenie rozpoczyna się od zbiórki surowców wtórnych. Ze względu na duże znaczenie naszej działalności eksportowej jesteśmy obecni w wielu krajach i widzimy bardzo różne systemy odpadów na różnych etapach rozwoju. W niektórych przypadkach są to tylko szczątki. Nawet systemy ściekowe w Europie, w tym w Niemczech, nie są jednak jeszcze na optymalnym poziomie; ponadto, nawet jeśli osiągnęły już zaawansowaną fazę rozwoju, niektóre z kolejnych etapów są nadal niedopracowane.
W jakich obszarach problemy nadal stanowią czynnik?
Na przykład w sortowalności materiałów: możliwości opłacalnego recyklingu tworzyw sztucznych zwiększają się, gdy materiał jest sortowany. Jeśli masz laminowane folie wielowarstwowe z dodatkową warstwą papieru lub aluminium, recykling staje się tak kosztowny i złożony, że nie jest zainteresowany potencjalnymi przetwórcami. Ale recykling musi być także opłacalny. Technologicznie możliwości jest wiele, a nowe opcje są stale rozwijane. Ale jeśli koszty wzrosną, nikt tego nie zrobi, co jest jednym z powodów, dla których wiele cennych odpadów z tworzyw sztucznych jest nadal po prostu spalanych w Niemczech.
Jak możemy to poprawić?
Jest to przede wszystkim zadanie polityczne; w tej dziedzinie wciąż pozostaje wiele kroków, które pozwolą nam osiągnąć lepsze zarządzanie przepływami materiałów. Jednym z przykładów może być ujednolicone prawodawstwo dotyczące stosowania recyklatów przeznaczonych do kontaktu z żywnością, co byłoby również przesłanką do budowania zaufania konsumentów. W Niemczech obecna sytuacja jest taka, że zbiórka materiałów działa inaczej w każdym okręgu administracyjnym. Brak norm i brak monitorowania przepływów materiałów prowadzi do wahań ilości przetwarzanych do recyklingu, a tym samym do niestabilnej dostępności recyklatów.
Czy projektowanie produktów również powinno być ściślej kontrolowane?
