Teraz bardziej niż kiedykolwiek, zdecydowane działanie jest niezbędne” – powiedział Ton Emans, prezes Plastics Recyclers Europe. „Wzywamy decydentów politycznych UE do zajęcia szybkiego i zdecydowanego stanowiska politycznego, wprowadzenia skutecznych kontroli importu i egzekwowania istniejących przepisów, w tym ograniczenia importu materiałów, które nie spełniają norm UE dotyczących zrównoważonego rozwoju i bezpieczeństwa. Środki te są kluczowe dla przetrwania branży recyklingu tworzyw sztucznych, która zainwestowała już 5 miliardów euro w latach 2020–2023, aby spełnić obowiązkowe cele”.
Oprócz krytycznych trendów rynkowych, europejscy recyklerzy zmagają się z wysokimi kosztami energii i rosnącymi kosztami odpadów wejściowych, które zwiększyły koszty operacyjne w ciągu ostatnich kilku lat. Tymczasem są podcinani przez tańsze materiały importowane, które często są obarczone fałszywymi roszczeniami z powodu braku przejrzystości w ich pochodzeniu.
K O N F E R E N C J A R E C Y K L I N G O W A 2 0 2 5
Obecnie import polimerów pochodzących z recyklingu i pierwotnych stanowi ponad 20% zużycia polimerów w UE, podczas gdy krajowa produkcja recyklingowa spadła o 5% w przypadku większości polimerów. Co alarmujące, przewiduje się, że produkcja plastiku w UE spadnie do poziomów ostatnio obserwowanych w roku 2000, nawet gdy zużycie polimerów nadal rośnie.
Jednocześnie eksport odpadów z tworzyw sztucznych z UE wzrósł o oszałamiające 36% w 2024 r. w porównaniu z 2022 r., co wskazuje na alarmujące odejście od wysiłków w zakresie recyklingu w regionie. Trendy te doprowadziły do najwolniejszego wzrostu zdolności recyklingu tworzyw sztucznych odnotowanego w ostatnich latach, w połączeniu ze wzrastającą liczbą zamknięć zakładów recyklingu. Całkowita zdolność produkcyjna zakładów zamkniętych w 2024 r. podwoiła się w porównaniu z 2023 r., a sytuacja ta nasila się w 2025 r., wpływając zarówno na małe, jak i duże firmy.
Negatywne trendy rynkowe były szkodliwe dla branży, prowadząc do spadku wskaźników recyklingu, utrudniając przyjmowanie praktyk obiegu zamkniętego i zwiększając zależność od niezrównoważonych metod produkcji. W związku z tym cele UE dotyczące recyklingu i zrównoważonego rozwoju na rok 2025 są niewystarczające.
Jeśli recykling tworzyw sztucznych nie zostanie uznany za sektor strategiczny i jeśli nie zostaną skutecznie wykorzystane środki ochrony handlu w celu zabezpieczenia europejskiej produkcji przed dalszymi zakłóceniami, przemysł UE będzie nadal podupadał, co podważy zaangażowanie bloku w gospodarkę o obiegu zamkniętym tworzywami sztucznymi, niezależność od zasobów i zielone miejsca pracy.
