Upadek Marelli to kulminacja narastającej od lat presji, zaostrzonej przez kolosalne zadłużenie w wysokości 9,5 mld USD, ciągłe zakłócenia w łąńcuchu dostaw wynikającej z pandemii covid oraz intensywną zmienność makroekonomiczną. Jednak to obecne wojny celne stały się punktem krytycznym. W dokumentach sądowych prezes spółki obarcza cła za dezorganizację biznesu, który polega na produkcji oraz globalnym obrocie komponentami motoryzacyjnymi wytworzonymi w 25 krajach.
To bankructwo nie dotyczy tylko jednej firmy, to sygnał ostrzegawczy dla całego ekosystemu motoryzacyjnego. Najbardziej narażeni na problemy są dostawcy uzależnieni od produkcji transgranicznej. Koncerny motoryzacyjne, takie jak Stellantis, Nissan oraz VW będą musiały zmierzyć się ze znaczną presją marżową.
Marelli zamierza przeprowadzić monumentalną restrukturyzację finansową. Władzę w spółce obejmą dłużnicy. Firma zapewniła swoich 46 000 pracowników oraz klientów i dostawców, iż chapter 11 nie zakłóci jej zdolności do dostawczania komponentów motoryzacyjnych producentom OEM.
Ciągła walka o przetrwanie w automotive podkreśla niepewną pozycję wielu dostawców motoryzacyjnych w globalnej gospodarce coraz bardziej definiowanej przez napięcia handlowe i niepewność geopolityczną. Gdy kurz opada po złożeniu wniosku przez Marelli, branża uważnie się temu przygląda, zastanawiając się, które inne firmy mogą ulec „doskonałej burzy” taryf, długu i zmieniających się wymagań rynkowych. Odporność łańcucha dostaw motoryzacyjnych jest testowana jak nigdy dotąd, zapowiadając okres głębokiej niepewności i niezbędnej adaptacji.
Upadłość Marelli będzie mieć spore konsekwencje w Polsce, m.in. w Sosnowcu, Bielsku Białej i Katowicach, gdzie funkcjonują duże zakłady produkcyjne zatrudniające łącznie kilka tysięcy pracowników. Upadłość Marelli to jedno z najgłośniejszych tąpnięć ostatnich lat w całej globalnej gospodarce.
