W czerwcu 2025 niepokojący trend uległ wzmocnieniu: cena rPET wzrosła do 1 800 euro za tonę, podczas gdy vPET utrzymuje się na poziomie około 1 000 euro za tonę. Ta różnica kosztów odstrasza wielu graczy branżowych od przekraczania minimalnych wymogów regulacyjnych dotyczących zawartości materiałów pochodzących z recyklingu. W rzeczywistości kilku europejskich rozlewni ogranicza się do minimalnej zawartości rPET na poziomie 25% wymaganej przez prawo. Co jest przyczyna tak dużej dysproporcji cen?
1. Niskie ceny ropy naftowej
Virgin PET jest wytwarzany z petrochemikaliów, co sprawia, że jego ceny są bardzo wrażliwe na wahania na rynkach ropy naftowej . Obecny globalny scenariusz stosunkowo niskich cen ropy obniżył koszty vPET, czyniąc go jeszcze bardziej konkurencyjnym — pomimo podatków lub zielonych opłat.
2. Nierównowaga popytu i podaży
Rynek rPET jest minimalizowany przez ograniczoną podaż czystego surowca pokonsumenckiego i wysokie koszty przetwarzania. Systemy zbierania, technologia sortowania i procesy oczyszczania generują znaczne koszty, co powoduje wzrost cen rPET. Recykling PET
3. Ustawodawstwo kontra realia rynkowe
Podczas gdy dyrektywy UE mają na celu zachęcanie do korzystania z materiałów pochodzących z recyklingu, realia ekonomiczne często podważają ambicje ekologiczne. Gdy ceny rynkowe materiałów pochodzących z recyklingu przekraczają ceny pierwotnych alternatyw — nawet po zastosowaniu podatków środowiskowych — korporacje mają tendencję do powrotu do najtańszej ścieżki surowcowej.
Konsekwencje dla gospodarki o obiegu zamkniętym
Rosnąca różnica cenowa nie jest tylko problemem łańcucha dostaw — jest to zagrożenie dla szerszych celów gospodarki o obiegu zamkniętym i zrównoważonego rozwoju. Firmy, które wcześniej zobowiązały się do wyższej zawartości rPET, teraz rozważają swoje stanowisko w świetle presji finansowej. Jeśli ten trend utrzyma się bez kontroli, może opóźnić cele UE dotyczące opakowań z tworzyw sztucznych i zniweczyć lata postępu w redukcji odpadów z tworzyw sztucznych.
Obecna sytuacja stanowi „realny test wytrzymałościowy” dla równowagi między polityką ochrony środowiska a pragmatyzmem ekonomicznym.
