Większość międzynarodowych grup badawczych ostrzega, że szansa na zapewnienie wszystkim znośnej i zrównoważonej przyszłości szybko się zamyka. Nigdy więcej nie będziemy mieli tego czasu, w którym tak jednoznacznie wiemy, jaka jest sytuacja. Ten naukowy konsensus w połączeniu z faktem, że istnieje większość rozwiązań klimatycznych pozwalających uniknąć najgorszych konsekwencji zmian klimatu, daje nam wyjątkową okazję do zajęcia się lukami i podjęcia działań.
Prof. Edward Kosior
Osiągnięcie limitu 1,5 stopnia jest nadal możliwe, o ile podjęte zostaną natychmiastowe działania we wszystkich sektorach. Przejście ze „zwykłych działań” musi nastąpić natychmiast. Przemysł tworzyw sztucznych i opakowań może wnieść bardzo znaczący wkład poprzez zwiększenie wysiłków na rzecz ograniczenia emisji CO2e związanej z ich sektorem. Każda tona plastiku pochodzącego z recyklingu to oszczędność co najmniej jednej tony CO2.
W przypadku polipropylenu pochodzącego z recyklingu przeznaczonego do kontaktu z żywnością można zaoszczędzić około 1,6 tony ekwiwalentu CO2 w porównaniu z pierwotną żywicą polipropylenową. Instalacja recyklingowa o mocy 20 ktpa zaoszczędziłaby 32 000 ton ekwiwalentu CO2. Najłatwiejszym i najbardziej bezpośrednim sposobem na osiągnięcie tego celu jest jak najszybsze zwiększenie tempa recyklingu tworzyw sztucznych i opakowań.
Chociaż oznacza to przełom dla branży, która ma wieloletnie i opłacalne praktyki, które nie uwzględniają emisji CO2, tego rodzaju krytyczne wybory i działania będą miały wpływ teraz i przez tysiące lat. Jednak działania te muszą zostać wdrożone natychmiast, ponieważ opcje adaptacyjne, które są nadal wykonalne, staną się ograniczone i mniej skuteczne wraz z postępującym globalnym ociepleniem.
Dlatego w kontekście opakowań z tworzyw sztucznych musimy inwestować w projektowanie opakowań łatwych do recyklingu, których sercem jest obieg zamknięty, z wyraźnym naciskiem na CO2e. W tej chwili, gdybyśmy zastosowali nasze najlepsze obecne praktyki zbierania, sortowania i recyklingu, nadal moglibyśmy odzyskać co najmniej 60 procent naszych plastikowych opakowań, co jest dużym krokiem naprzód w stosunku do tego, co obecnie osiągamy.
Zamiast próbować dostosować się do tego, co właściciele marek i supermarkety umieszczają z powrotem w strumieniu odpadów w celu recyklingu, musimy wrócić do deski kreślarskiej projektowania opakowań i wyprodukować opakowania, które mogą być poddane recyklingowi w prosty i produktywny sposób przez firmy zajmujące się recyklingiem.
Nie stać nas już na „luksus” opakowań „trudnych do recyklingu”. Poprzez optymalizację składu, taką jak niska pigmentacja lub brak pigmentacji, konstrukcja jednomateriałowa, łatwo usuwalne kleje, etykiety i atramenty, możemy już teraz dokonać znaczącej zmiany.
Ponieważ los świata wisi na włosku, nie jest to trudne zadanie, więc rozpakujmy to dalej. Największym rynkiem dla tworzyw sztucznych przeznaczonych dla konsumentów są opakowania do żywności – dlatego też zgodność materiałów pochodzących z recyklingu z przepisami dotyczącymi żywności ma kluczowe znaczenie. Aby to osiągnąć, musimy uprościć recykling, zamiast uciekać się do zbyt skomplikowanych technologii w celu rozwiązania naszych problemów.
Bez konieczności podążania wyrafinowaną, kosztowną drogą, w opakowaniu znajdują się cztery elementy, które mogą zmienić sposób, w jaki opakowania są poddawane recyklingowi. W prawdziwym sensie gospodarki o obiegu zamkniętym można poddawać recyklingowi tylko to, co zostało wypuszczone przez sprzedawców detalicznych, a kleje, etykiety, atramenty i pigmenty ograniczają ponowne wykorzystanie jako materiałów pochodzących z recyklingu przeznaczonych do kontaktu z żywnością, a tym samym utrudniają prawdziwy obieg zamknięty.
